کشتار شیعیان جهان

بسم رب المهدی

ما خوابیم یا خود را به خواب زدیم ؟؟ ما در تمام خوشی های این عید خود را غرق کردیم و گوش هایمان را گرفته ایم و فقط و فقط به فکر خودمان هستیم تمام دغدغه های ما شده است گرانی و تورم و بیکاری و غیره و ذالک حواسمان کجاست؟
در این بهبه ی عید حواسمان فقط به پسته و آجیل و پراید و از این دست ماجراهاست، دشمن می داند چکار کند تا حواسمان را پرت کند و ما را در خود فرو ببرد چنان فرو ببرد که دیگر هیچ چیز جلوتر از بینی خود را نبینیم، در دنیای خود غرق شدیم و به قول هرکه خودش کار خودش آتش به انبار خودش؛دنیا در اضطراب و نگرانی به سر میبرد دنیا در ظلم و فساد ترین زمانه ی خود به سر می برد حواسمان کجاست؟؟
در هیچ دورانی شیطان تمامی قوای آشکار و پنهان خود را کار نگرفته برای نابودی شیعیان و آدمیان و قوم ها،و هیچ دورانی مانند این دوران حمله به این شدت و سنگینی بر ساکنان شرق اسلامی نکرده است.
ببینید در رسانه هایشان و اطلاع پیدا کنید که چگونه دشتی از خون در«سوریه»، «عراق»، «پاکستان» و «بحرین» به راه انداخته اند و هیچ رحمی بر هیچ کسی ندارند از پیر و جوان و کودک همه را  قتل عام می کنند، بشنوید این خروش و غلغله،رنج دیدگان و بر زمین افتادگان را و آغوش باز مرگ و نیستی را که نه برای نوازش، بلکه برای نابود ساختن مؤمن‌ترین مردم روی زمین، برادران و خواهران! یتیمان آل محمّد(ص) در «قطیف»،«دمشق»،«بغداد»، «منامه»، «میانمار»، «بلستان» و «چلاس» گشوده شده است.
این قاتلان افسار گسیخته طوفانی به راه انداخته اند بسیار سهمگین و بدتر از هر سونامی و مرزها را یکی پس از دیگری گذر می کنند و به کشتارادامه می دهند تا آنجا که مؤمن و انسانی که وجدان های خفته را بیدار کند نماند.
کاش شاعران! قصیده‌ها بسرایند در اندوه قامت شکستة مردان مرد و ناموس‌های بر باد رفته و اندام مثله شدة مؤمنان و مستضعفان شمال
پاکستان، سوریه، بحرین، عراق، یمن و حجاز.
کاش شاعران، غزلواره‌ها بسرایند در توصیف چشم‌های اشکبار، دست‌های تمنّا و پاهای از رمق افتادة طفلان بی‌پناه و جویندة دستگیری
«دمشق»، «منامه» و «بغداد».
کجایند آن مردان مرد که خروش رعدآسایشان، لرزه بر اندام هر دیو سیرتی می‌انداخت.
آنچنان خود را در دنیای خود غرق کرده ایم که از قتل عام شدن بی نوایان آل محمد(ص) در غفلتیم.
مگر رسول خدا (ص) نفرمودند:
«مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم‏؛1
کسی که بشنود فریاد «یا للمسلمین» مردی را و به یاری‌اش نشتابد، مسلمان نیست.»
کجای کاریم ما ؟؟ حواسمان کجاس؟؟ به دنبال چه می گردیم ؟؟
انگار تمام آسمانیان فریاد میزند که بخواهید منجی عالم را یک دل و با تمام وجود دست بر دعا بردارید و بخوانید:
«أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء»
ای منجی بشریت ما با تمام وجود شما را می خواهیم تا ما را از این همه ظلم و ستم نجات دهید و با تمام وجودمان خواهان عدل شما هستیم.
اللهم عجل الولیک الفرج
والسلام علیکم...

پی‌نوشت:
1. الکافی، ج 2، باب اهتمام به امور مسلمین، ص 164.

هفت سین مهدوی

1. «السُّلْطان المأمول» (فرمانفرمای آرزو شده)، لقب حضرت مهدی (عج) است.
امام صادق علیه السلام، بعد از ذکر پاره ای از فتنه ها و جنگها و آشوبها فرمود: «دجّال خروج می کند و بسیاری را گمراه می سازد و در این هنگام، «امیر الاَمَره» و «قاتل الکَفَره» و «سلطان المأمول»، خروج می کند».(1)